Northern Territory, DARWIN - Reisverslag uit Canberra, Australië van Brigitte Gompel - WaarBenJij.nu Northern Territory, DARWIN - Reisverslag uit Canberra, Australië van Brigitte Gompel - WaarBenJij.nu

Northern Territory, DARWIN

Blijf op de hoogte en volg Brigitte

07 Oktober 2014 | Australië, Canberra

Monday 29th
Omdat ik het veel te druk had met kletsen met vrienden en familie thuis, lag ik pas om 2 uur in bed, wetende dat om 5 uur de wekker zou gaan voor mijn trip naar DARWIN! Natuurlijk weinig geslapen, maar ik was klaar wakker toen ik naar de auto liep! Ik had er super veel zin in. Ajay, een bevriende student bood aan om mij zo vroeg al op het vliegveld af te zetten. De zon kwam langzaam op, jankliedjes kwamen voorbij op de radio en werd ik nu ineens zenuwachtig? Ik moest wel iets vergeten zijn of er moest wel iets fout gaan, want ja, dat overkomt mij altijd haha. Vol goede moed liep ik naar de bagage drop op. Er waren maar 2 balies open en er stonden ontzettend veel mensen. Alle mensen werden 10 minuten voor tijd gelukkig naar voren geroepen zodat ze hun vlucht konden halen, dus ik had weer geluk! 2 minuten voor tijd zat ik in het vliegtuig haha! Maar gehaald is gehaald. De vlucht was mooi. De zon was net op dus scheen prachtig over de zee, waar langzaam het Great Barrier Reef, Surfers Paradise en Brisbane zichtbaar werden. In totaal was ik 7.5 uur onderweg, maar ik was aangekomen in Darwin! De laatste 20 minuten hadden we turbulentie. Het vliegtuig bleef maar zakken en weer stijgen. Totdat we ineens zo ontzettend laag over een uitgedroogd maisveld vlogen. Ik keek de man naast me aan en we zeiden allebei “Het zal toch niet!”. Maar het maisveld lag gewoon pal naast de landingsbaan! Het moment dat ik mijn eerste stap uit het vliegtuig zette, wist ik even niet meer hoe ik moest bewegen, ademen of wat ik moest denken haha. Ik wist dat het warm zou zijn, maar dit… dit was letterlijk een klap in m’n gezicht. Het was zooooooo heet!!! Ik heb echt even nodig gehad om te beseffen dat het toch echt zo warm was (42 graden) en dat ik had gepland om naar het hotel te lopen (30 minuten). Ik heb toch maar gekozen voor een taxi met airconditioning! Het hostel was prima! In mijn 6 persoonskamer stond mijn airconditioning al aan, en later bleek dat ik die nacht de kamer helemaal voor mezelf had! Nadat ik wat meer zomers gekleed was ben ik een stadswandeling gaan maken! Prachtige stadsparken en de zee was maar 2 minuten bij mijn hostel vandaan. Onderweg kwam ik een buitenbioscoop tegen en ontzettend veel zwembaden, want in Darwin kun je nu eenmaal nergens het water in door de krokodillen. S ’avonds heb ik een hapje gegeten in het centrum en na een ijskoud biertje ben ik op tijd naar bed gegaan. De wekker ging tenslotte weer om 6 uur voor mijn 3 dagen camping trip!

Tuesday 30th
Rond 7 uur werd ik opgehaald door de 4WD, waar we in totaal met 10 personen in werden gepropt! Het gezelschap bestond uit 3 duitsers, 1 engelse, 3 spanjaarden, 1 franse, ‘n ozzie en ik! Voor kennismaken was geen tijd, het natuurpark wachtte op ons! Dus onderweg naar de krokodillen cruise hebben we kennis gemaakt. Onderweg hebben we croisantjes gegeten die waren geroosterd op de barbecue (de barbie!) met nutella en jam! Tijdens het wachten voor de cruise over de Adelaide rivier, mochten we allemaal even een slang vasthouden, super gaaf! De cruise was ontzettend leuk. De krokodillen herkennen de boot en weten dat er lekker vlees aan boord is! Het personeel laat de krokodillen uit het water springen, recht voor het raam. Interessant om een krokodil van zo dichtbij te zien en onderweg werd veel verteld over de krokodillen zelf. Na de cruise zijn we doorgereden naar het Kakadu park! Het park heeft de grote van de helft van Belgie! Er valt dus veel te zien, maar ook veel te rijden! Na een goede lunch, ver buiten de bewoonde wereld, was het tijd voor een wandeling naar Maguk. Maguk is een prachtig natuurbad met een klein watervalletje. Om daar te komen loop je ongeveer 30 minuutjes door de rimboe. Als je vervolgens nog een 20 minuten de berg opklimt sta je boven op de waterval van Maguk, waar nog eens 6 natuurlijk pooltjes zijn! Het was ontzettend mooi! De pooltjes waren ongeveer allemaal 5 meter diep, maar het water was zo ontzettend helder! (Bronwater haha). Ik heb een hekel aan vissen, zeker als ik kan zien dat ze met zn allen om mij heen zwemmen en van rotsen springen vind ik normaal niks, maar ik heb heel wat grenzen verlegt op de trip haha. We hebben de hele middag gezwommen, van rotsen gesprongen en vissen bekeken. Ik was zo ontzettend wit, dat de vissen mij aanzagen voor witbrood. Ik werd natuurlijk steeds gebeten.. Aan het einde van de middag liepen we terug naar het kamp om hout te sprokkelen voor het kampvuur. Onderweg vertelde de gids over de omgeving, de termietenhopen, hoe ze opgebouwd waren en hoe de termieten leven. Natuurlijk hoorde daar ook ‘termiet eten’ bij.. Jakkes, alsof je een hap zand neemt. Maar er zitten veel proteïnen in! Na het aanmaken van het kampvuur, moesten we onze tent opzetten, die eigenlijk alleen maar bestond uit een muggennet. Ondertussen maakte onze gids, tom, het eten klaar boven het kampvuur. Aardappel puree met lente uit, Kangoeroe, Buffalo worst, roerbak groenten en jawel, BBQ saus, want dat eten de Australiërs overal bij! Op de kampeervlek was geen douche, stroom of bereik! Heerlijk om die telefoon eens 3 dagen lang uit te zetten en in je tas te laten. Na het eten en de afwas leerde tom ons hoe we Didgeridoo moesten spelen. Ik weet nog dat mijn Oom er eentje had/heeft? En dat ik het destijds, lang geleden, maar een stomme lange houten buis vond. Maar blijkbaar had ik talent haha! Ik sloeg meteen de juiste toon aan, en kon zelfs van toon veranderen. Adem halen en blazen tegelijkertijd kan ik alleen niet… wat je wel moet kunnen om lang te spelen. De gids had beide Didgeridoo’s zelf gemaakt. Hij vertelde het verschil, hoe hij ze maakte en de geschiedenis van de Didgeridoo. Het was heerlijk om daarna in slaap te vallen met een blik op de sterren! Zo helder, zo veel en zo indrukwekkend. Snacht ben ik een paar keer wakker geworden omdat ik naar de sterren wilde kijken, maar ik was echt te moe om mijn ogen langer dan 2 seconden op te houden!

Wednesday 1st
Om 6 uur in de ochtend werd ik wakker van het knapperende geluid van het kampvuur en het gele licht wat het kamp verlichtte. Tijd op om te staan. De dag ervoor hadden we geen zin meer in een toetje, dus het ontbijt was chocolade cake met aardbeien! En natuurlijk toast geroosterd op de barbecue. Dit omdat het tom’s zijn laatste trip was voor dit seizoen. Hij is geboren in midden australie, vlak bij Uluru. Hij heeft ontzettend veel kennis over Australië, de natuur, de Aboriginals en de natuurparken. Na het ontbijt zijn we naar de Yellow waters gereden, de wetlands. Prachtig om het ‘moeras’ te zien met veel vogels en vooral veel groen, in tegenstelling tot het rode zand. Daarna reden we door naar de Twin Falls. Een ontzettend mooi stukje natuur. Je kan er alleen komen als je 10 minuutjes met een klein bootje gaat en dan nog 20 minuten klimt en klautert over rotsten. De twin falls stroomden nog maar heel licht, want het seizoen was echt op. Men wacht al 170 dagen op regen, wat volkomen normaal is. Op het strandje onder de twin falls, want volledig ingesloten is tussen hoge berg muren, was na 30 minuten de schaduw al volledig weg. Omdat we niet leven gebakken wilde worden, zijn we via de mooie wandeling weer verder gegaan naar de Jim Jim fall. De grootse, meest bekende en meest indrukwekkende waterval. Ook deze was zowat gestopt met stromen, maar het natuurbad onder de waterval was opnieuw ontzettend mooi en helder. De stranden waren hagelwit en de vissen vonden mijn witte voeten opnieuw interessant. Om bij de Jim Jim te komen, moet je wel conditie hebben. Het is een hike van ongeveer 45 minuten over rotsblokken zo groot als bankstellen! Helaas was er geen schaduw en het was nog steeds rond de 40 graden. Na de wandeling ben je ontzettend warm, bezweet en wil je het liefst meteen het water in duiken. Vorig jaar deed een toerist dat. Die heeft het helaas niet overleefd. Omdat het water onder de waterval zo diep is, is het koud! Hij overleed aan een hartaanval. We moesten dus langzaam het water in en mochten niet duiken. Op de terugweg naar ons kamp hadden we een echte 4WD route, wat ook de enige route is. Over 10 kilometer hebben we zeker 45 minuten gedaan. De weg was hobbel de bobbel, afgewisseld met zacht zand en water! De zonsondergang hebben we bekeken in de vallei. Met een gekoeld biertje is alles mooier. De rotsen kleurden van geel, naar oranje naar roze. Op het kamp waren douches! Maar na 3 douchbeurten was het water op… Oeps. Ik was natuurlijk een van die 3! Lucky me! Daarna weer heerlijk gegeten en het bekende avond ritueel.

Thursday 2nd
Alweer de laatste dag van de trip… Het kampvuur maakte ons weer wakker om 6 uur. Vandaag stonden Aboriginal schilderingen op het programma. Nourlangie was onze eerste bestemming. Ik werd ondertussen helemaal gestoord van de out back vliegen. Met de hitte is het best vervelend als je elke 5 seconden een vlieg uit je gezicht moet slaan! Op de top van de rots hadden we een prachtig uitzicht. Als snel zagen we de tekeningen. De gids, wist werkelijk elk verhaal van de Aboriginals uit zijn hoofd. De schilderingen vertegenwoordigen allemaal een levensles, die van generatie op generatie werd overgebracht. Omdat Aboriginals geen alfabet hebben, moest elke gebeurtenis en verhaal worden vast gelegd met een schildering op de muur. Hiervoor gebruikte ze de stenen in de grond. De meest bekende rode aarde werd vermalen tot poeder, daar werd water aan toegevoegd en op die manier kon je het aanbrengen op de muren. De ‘verf’ is zo sterk dat het jaren kan blijven zitten. Als de tekening bescherm is van regen en sterke wind, kan hij net als de oudste tekening, 4000 jaar blijven zitten. De Aboriginals gebruikte Rood, Geel, Wit en Zwart. Wit en Zwart waren de kleuren die als eerste vervaagden. Men kon aan de afbeelding zien hoe oud te tekening was. Er werden bijvoorbeeld dieren afgebeeld of gewoontes die alleen in die tijd bestonden. Halve wege onze tour, kwam er een andere bevriende gids op ons afgerend. Hij praatte zo snel dat niemand er iets van verstond behalve onze gids. Hij liet ons achter en rende er vandoor. Ik hoorde de woorden “mess” , “glass” , “really bad”, maar ik had niet te link gelegd. Het was immers veel te warm om te denken! Toen hij terug kwam was het natuurlijk meteen duidelijk. De ramen van onze auto waren ingeslagen. Omdat het een korte rondleiding was, had de gids gezegd alleen onze camera en waterfles mee te nemen en de tassen in de auto te laten. Dat was achteraf een fout.. Alle tassen, portemonnees, paspoorten, bankpassen en telefoons waren meegenomen! Shit! Mijn tas had ik ook in de auto gelaten, met ook mijn telefoon, portemonnee met alles erin en paspoort. En wat denk je?! Alles was meegenomen, maar mijn lelijke oude tas had men laten liggen!!! Mijn tas lag naast een open raam zelfs! LUCKY LUCKY ME! Ik kon niet geloven dat ik voor het eerst geluk had met dit soort dingen. De inbraak verpeste de sfeer in de groep meteen, zeker omdat mijn tas er nog lag, de GO PRO camera en een rondslingerende telefoon was iemand anders. De boeven moeten vast zijn gestoord en gevlucht. Omdat midden in het park natuurlijk geen bereik is of verbinding met de bewoonde wereld moesten we zelf op zoek naar de boeven. We hebben rond gereden opzoek naar verse auto sporen, in elke prullenback gezocht en zelfs heel onbeschoft in elke geparkeerde auto gekeken. Maar dat leverde allemaal niks op. Maar we moesten door met onze reis! Er was nog zo veel meer te zien in het park. We gingen naar de tweede spot met Aboriginal schilderingen. De plek Ubirr (Kunbarllanjnja Oenpelli). Probeer dat laatste eens uit te spreken! Na een lange klimtocht stonden we boven op de berg. Mijn camera was na 3 dagen toch echt leeg, maar de beelden blijven voor altijd in mn hoofd! Het voelde als een scene in de Lion King! Prachtig uitzicht over de vallei met wetlands. De rots lag gedeeltelijk in Arnhemland. Het “land” waar vandaag de dag nog steeds Aboriginals wonen. De Aboriginals die nog in de Natuur wonen leven volgends hun eigen regels en wetten. De Australische Wet is voor hun niet van toepassing, wat ik heel bijzonder vind! En daarna… begon de terugreis van 4 uur naar Darwin. Eenmaal terug in het hostel, na een uitgebreid afscheid van de groep, was het gelukkig tijd voor een gekoeld biertje of biertjes… Ik heb nog gezellig wat gedronken met een Duitser en Julie, die uit de U.K. komt. Tijdens het biertje kwamen we op het geweldige idee om naar Mindil Beach te lopen, waar de avond markten bezig waren! Iets wat je niet mag missen als je in Darwin bent! Na 30 minuten lang op het geluid en de lampjes aflopen hadden we het gevonden. Prachtig! Er was een man die kon spelen om 5 verschillende Didgeridoos te gelijker tijd! Ik wilde heel graag een Krokodillen armband kopen om de markt, maar krokodillen leer is ontzettend duur en lokale mensen vind het onacceptabel dat het verkocht wordt. Ik heb dus maar gepast. Eenmaal terug in het hostel gingen we ons klaar maken voor een avondje uit! Daar ontmoette we een Nederlandse jongen en nog een Duitser. Er waren daar zo veel Duitsers! We hebben gezellig een nachtje doorgehaald, maar man wat is Darwin een dure stad. Het bier voor de mannen kostte 10 dollar en voor de vrouwen (Ivm ladies night) MAAR 8 dollar.. dat is nog steeds 6 euro voor 1 glas! Shotjes zo duur dat ik de prijs al niet eens meer wil weten. Maar de clubs en bars waren ontzettend hip, goeie muziek en vooral heel gezellig!

Friday 3rd
Die ochtend heb ik lekker uitgeslapen! Daarna besloot ik mijn kleren te wassen, wat ik nooit had moeten doen. Iemand had gloor in de wasmachines gegooit, dus al mn kleren zijn nu verpest, en nog veel viezer dan dat ze er in gingen.. Het hostel had een prima zwembad op het dakterras. We hebben een gezonde lunch gemaakt zijn daarna op weg gegaan naar de Botanische tuinen van de stad. Het was 10 minuten lopen volgens iemand, maar eigenlijk was dat 40! We hebben dus lekker gewandeld die dag haha. De bloemen en bomen waren zo mooi! Alles is natuurlijk tropisch en zo anders dan de rest van Australië! Savonds zin Julie en ik zijn nog even samen een drankje gaan doen.

Saturday 4th
Om 7 uur werd ik weer opgepikt voor mijn volgende trip! Dit keer in een klein busje. Ik zat naast een chineese mevrouw, die de hele dag de oren van mijn hoofd heeft gekletst. Ook met deze trip ben ik weer naar de krokodillen rivier gegaan en mocht ik weer een slang vasthouden. Vervolgens zijn we naar het Litchfield park gereden. Met opnieuw bijzondere termieten hopen en veel nieuwe informatie over de omgeving. De buschauffeur maakte ontzettend veel grapjes, maar niet iedereen begreep ze. Hij vertelde dat in de vlindertuin de vlinders werden gehouden voor hun melk, die ontzettend tropisch smaakt… Mensen gingen er serieus op in! Na de lunch bij de Rum rivier vertrokken we naar de natuurlijke bronnen. De buschauffeur vertelde dat de rivier nog steeds rum in zich had, omdat de ezels met tonnen rum om hun rug steeds in de rivier vielen. Wat had hij toch een rijke fantasie! Onderweg zagen we veel spinnen en slangen. En opnieuw hongerige vissen in het heldere water! De watervallen waren ontzettend mooi! En het was dan ook lekker om onder de waterval af te koelen. Bij de tweede zwemplek waren ongeveer 6 pooltjes achter elkaar, verbonden door mini watervalletjes. Het was een natuurlijk zwemparadijs! Prachtig. En… ik was nog steeds niet verbrand! De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Na de tripjes langs de pooltjes, sloten we de dag af in de wetlands. De jezus vogel, leek over het water te lopen, maar eigenlijk had hij gewoon ontzettend grote voeten die steunden op de waterlelies onder water. Het uitzicht was opnieuw mooi! Terug in Darwin was het etenstijd. Ik besloot roerbakgroenten en pasta te maken. Maar na het koken had ik alleen al genoeg aan de geur van het eten. Koken met 35 graden is niet fijn in een bloedhete keuken. Na het eten ben ik naar de kust gelopen. Ik ben daar op een muur geklommen voor de zonsondergang. Het was de mooiste die ik ooit heb gezien. De hele lucht kleurde vuur rood!

Sunday 5th
Na het uitchecken heb ik de bus gepakt naar het vliegveld. Mijn trip zat er weer op. Man.. wat baalde ik toen. Net als altijd was ik maar NET op tijd op het vliegveld. Ik was ingedeeld naast 2 ontzettend bij de handde kinderen van 11 jaar. Ontzettend fijn op een vlucht van 4 uur haha. Ik vloog van Darwin naar Brisbane, en vanaf daar naar Canberra. Onderweg naar Brisbane vlogen we over de Van Dieman Golf, wat is dat ook een mooi stukje natuur! EN! Ik heb een zonsondergang vanuit het vliegtuig meegemaakt. Ontzettend mooi om de zon niet te zien zakken in de zee, maar in de wolken! Zo gaaf! Eenmaal in Brisbane was het donker, maar het was mooi verlicht van boven af. Ik kan niet wachten om daar naar toe te gaan met Roy. Op het vliegveld hoor ik na 10 minuten “Bridget” omgeroepen worden. Ik dacht, oh leuke naam! Maar dat ben ik niet, want ik heb nog ruim 60 minuten. Toch…? Ik was ondertussen al 10 gates verder gewandeld. Toen ik toch maar besloot even op mijn ticket te kijken. Ik had nog maar 35 minuten, maar goed dat ik toch even keek! Maar kort daarna hoorde ik: “ BRIDGET GOMPEL, THE PLAIN LEAVE RIGHT NOW!” oh oh…. Dat ben ik dus wel..!! hoe kan dat nou? Ik heb mijn slippers uitgetrokken en ik ben gaan rennen voor mijn leven. Bij de gate stond een vrouwtje al ongeduldig op me te wachten die riep of ik bridget was! Ze wilde m’n boarding pas amper zien, want ik moest zo snel mogelijk dat vliegtuig in. Ze hadden tenslotte al 5 minuten gewacht… OEPS. Dat overkomt mij ook altijd. Maar ik begreep het nog steeds niet. Omdat ik de laatste plek in het vliegtuig had, moest ik iedereen langs.. en wat keken ze boos. Oeps! En toen ineens begreep ik het…. Mijn telefoon stond braaf op vliegtuig stand. En in Australië hebben ze natuurlijk verschillende tijdzones. Mijn telefoon stond nog op Darwin tijd! Dom Dom Dom. Rond 10 uur was is terug in Canberra. Het was ontzettend koud voor mij! Onderweg naar de campus had ik gemengde gevoelens. Ik ging terug naar de plek waar ik de afgelopen tijd met plezier heb gewoond, maar ook de plek waar het normale leven weer verder gaat en ik nog maar 2 maanden stage hoef te lopen. Ik denk dat ik nu pas een beetje thuis begin te missen. Het is misschien wat laat? Maar het einde is inzicht, en ik haaaat afscheid nemen. Ik zal de mensen hier straks toch echt gaan missen, maar ja dat is ook het moment waarop mijn droomreis met Roy begint in onze camper! Ik kan niet wachten tot mijn volgende avontuur! Dit was in ieder geval een reis om nooit meer te vergeten. De ervaring om alleen te reizen is super en de natuur was prachtig.

Een dikke kus,

Brie


Om te googlen:
Ubirr
Kakadu
Nourlangie
Yellow water
Jim Jim falls
Garnamarr
Jarrangbarnmi
Maguk
Jabiru
Mary river
Arnhemland



  • 07 Oktober 2014 - 17:14

    Leo En Ria:

    Wat een geweldig reis verslag heb je weer gemaakt en een hoop beleeft.
    Op naar de laatste loodjes en je hebt inieder geval ook nog wat om naar uit te kijken samen.
    Ook hier word je gemist! Heel liefs xxxxxxxxxxx

  • 07 Oktober 2014 - 17:37

    Jeanette:

    tijdens het eten koken jouw verslag in een keer uitgelezen, wat een reis maak je toch! Heel leuk om te lezen! Succes met de laatste loodjes!
    groetjes jeanette

  • 08 Oktober 2014 - 13:52

    Sylvia:

    ik kan niet anders zeggen dan , dat het weer een geweldig verslag is . Je neemt mij bijna mee op reis. Groetjes x x x

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Brigitte

Vanaf 18 Juni moeten jullie mij gaan missen, omdat ik zo nodig naar Australie vertrek voor 6 maanden stage bij " Australian Sports Commission" in Canberra, de hoofdstad. Ondanks het feit dat ik niet graag iets toe geef, ga ik mijn vrienden en familie ook veel meer missen dan gedacht! & eigenlijk ben ik een ontzettend groot watje. Ik ga proberen veel te delen van mijn ervaringen! Belangrijke datums: 18-19 Juni vliegen (24 uur) aankomst 23:00 (Australische tijd) 20 Juni : Aller eerste werkdag! 31 Juli: Mijn 21ste verjaardag! Kom gezellig langs 6 December : Mama's verjaardag (50!!!) & Mijn laatste werkdag! 7 Dec - 8 Jan : Backpacken! 9 Januari 2015 : 06:00 Nederlandse tijd terug in Nederland!

Actief sinds 02 Juni 2014
Verslag gelezen: 950
Totaal aantal bezoekers 3931

Voorgaande reizen:

18 Juni 2014 - 09 Januari 2015

Brie goes Down Under

Landen bezocht: